Jesteś graczem? Badacze przewidzą Twój sukces w grze, na podstawie obserwacji struktur Twojego mózgu.

Badanie opublikowane w Cerebral Cortex wskazuje na to, że miara objętości zaledwie trzech struktur mózgowych koresponuje z prawie 25% zmienności w osiągnięciach w grach komputerowych wśród mężczyzn.

Jest to kolejne badanie sugerujące, że specyficzne tkanki struktury prążkowia (na które składa się jądra ogoniaste i skorupa) są głęboko powiązane ze zdolnościami motorycznymi, uczeniem się nowych procedur, tworzeniem strategii postępowania i adaptacją do gwałtownych zmian środowiskowych.

"Po raz pierwszy mieliśmy możliwość żeby wziąć prawdziwe zadanie takie jak gra video i pokazać, że rozmiar konkretnych regionów mózgu pozwala przewidzieć wykonanie i stopę uczenia się w tej grze" - twierdzi Kirk Erickson, profesor psychologii na Uniwersytecie w Pittsburgu, który przy tych badaniach współpracował z MIT, Florida State University oraz University of Illinois.

Badanie wskazuje na to, że eksperci w grach video mają wyniki lepsze od nowicjuszy w zakresie uwagi i percepcji. Można byłoby przypuszczać, że jest to efekt szkolenia tych cech grami, jednak inne badania pokazują, że długotrwałe uczenie się i granie w gry nie ma wpływu na mierzalne zdolności poznawcze. Wydaje się więc, że mamy tu do czynienia z pewną predyspozycją u osób, które lepiej się skupiają i prezentują większą elastyczność przy zmianie bodźców, która przy okazji sprawia, że częściej stają się ekspertami w grach komputerowych.

"Nasze badania na zwierzętach pokazują, że prążkowie jest w pewnym sensie maszynką uczenia się - pozostaje aktywne podczas pozyskiwania nowych umiejętności oraz w trakcie warunkowania. Stąd powstało pytanie, czy prążkowie jest w podobny sposób zaangażowane w procesy uczenia się u ludzi" - mówi Ann Graybiel z MIT.

Do oszacowania objętości struktur mózgowych u 39 dorosłych zdrowych mężczyzn wykorzystano wysokiej rozdzielczości MRI. Kryterium akceptacji do badania było, aby w ciągu ostatnich dwóch lat grali mniej niż 3 godziny w tygodniu. Następnie uczestnicy badania poddani byli treningowi jedną z dwóch wersji Space Fortress - grze komputerowej stworzonej na Uniwersytecie w Illinois. Celem w grze jest zniszczenie fortecy bez utraty statku, którym się nią zdobywa.

Połowa badanych była poproszona o skupienie się na zmaksymalizowaniu ilości zdobytych punktów w grze, równocześnie skupiając się na różnych innych jej czynnikach. Druga połowa badanych musiała okresowo zmieniać swoje priorytety w grze, starając się maksymalizować wynik w ramach obecnego priorytetu.

I właśnie to drugie podejście zwane "treningiem zmiennych priorytetów" zwiększa trening elastyczności w podejmowaniu decyzji, które jest krytyczne w prawidłowym codziennym funkcjonowaniu. Badania wskazują na to, że właśnie trening tego rodzaju prowadzi do poprawy codziennych umiejętności.

Analizując wyniki badań zauważono, że osoby, które miały większe jądro półleżące osiągali lepsze wyniki od reszty już na wczesnych etapach treningu, niezależnie od tego do której z grup badawczych należeli! Jądro to jest częścią układu nagrody tak więc u osób u których jest ono większe i bardziej aktywne możemy zaobserwować większą motywację na wczesnych etapach nauki.

Gracze z większym jądrem ogoniastym i skorupą najbardziej skorzystali na treningu zmiennych priorytetów.