Autoskopię można zdiagnozować uwzględniając trzy obszary doświadczeń:
|
Obszar objawów
|
Opis zaburzenia
|
|
1. Halucynacje autoskopowe
|
Mimo głównego skojarzenia autoskopii z widzeniem samego siebie w całości nie jest to główna halucynacja jaka jest powiązana z tą chorobą. Częściej osoba doświadcza naprzeciwko siebie halucynacji własnej twarzy, górnych części ciała. Mimo wszystko pacjent nie odczuwa oddzielenia „ja” od ciała. Ponadto pacjent relacjonuje, że osoba naprzeciwko ją naśladuje. Jednak w tym aspekcie autoskopowego spostrzegania osoba ma zachowany wgląd i interpretuje doznania jako nieprawdziwą iluzję.
|
|
2. Heautoskopia
|
Osoba relacjonuje bardzo realistyczny charakter widzianego obrazu. Ponadto nie jest przekonana, w którym ciele aktualnie znajduje się „ja”. Nie ma odbicia lustrzanego obrazu, ciało osoby z halucynacji może być postrzegane niekompletnie. Dodatkowo iluzoryczna postać porusza się dynamicznie. Dubler może wykonywać inne czynności niż osoba doświadczająca heautoskopii, dlatego tworzy się w umyśle osoby chorej przekonanie, że dubler ma własny umysł i podejmuje własne decyzje. Halucynacja samego siebie może być uciążliwa, ponieważ istnieją doniesienia, że może ona trwać krótko ale też bardzo długo. Ponadto wywołuje ona często negatywne emocje wpływając niekorzystnie na nastrój podstawowy, a nawet wzbudza tendencje samobójcze.
|
|
3. Doświadczenie bycia poza ciałem ( out of body experience)
|
Out of body experience, czyli doświadczenie bycia poza ciałem jest schorzeniem, w którym większą rolę odgrywa zaburzone poczucie swojego „ja”. Tutaj halucynacje wzrokowe przyjmują uczucie perspektywy obserwatora. Mianowicie pacjent relacjonuje, że obserwuje siebie samego z góry, np.: z perspektywy sufitu.
|
|
|
|
|
|
|
