Ludzie obdarzeni słuchem absolutnym potrafią szybko i dokładnie rozpoznawać nuty bez korzystania z zewnętrznego odniesienia. Bezwzględna wysokość dźwięku jest oceniana na podstawie jego percepcji sensorycznej – bez porównywania do dźwięku wzorcowego. Badania wykazały, że muzycy ze słuchem absolutnym lepiej funkcjonują pod względem poznawczym niż ich pozbawieni słuchu absolutnego koledzy. Nie było natomiast wiadomo, czy sprawność w zakresie rozpoznawanie tonu (ang. PI – pitch identification) jest w jakikolwiek sposób związana z funkcjami poznawczymi także u nie-muzyków.

Lukę tę postanowił wypełnić zespół badawczy z Chin, przeprowadzając badanie na dużej próbie (N=554) chińskich studentów (niebędących muzykami). Badanie składało się z testu mierzącego poziom sprawności w zakresie rozpoznawania tonu (PI test) i 8 testów sprawdzających funkcje wykonawcze (2 testy bazujące na pamięci roboczej, 4 związane z hamowaniem i 2 z przerzutnością uwagi). Do dalszych analiz wyodrębniono dwie podpróby (każda n=44): ludzie z wybitnymi zdolnościami rozpoznawania tonu i ludzie o przeciętnych zdolnościach z tego zakresu.

Dwuczynnikowa analiza wariancji (zdolność rozpoznawania tonu x trening muzyczny) przeprowadzona na wynikach testów mierzących funkcje wykonawcze, wykazała, że osoby z wybitnymi zdolnościami rozpoznawania tonu przejawiają większą sprawność w zakresie 3 komponentów funkcji wykonawczych niż osoby z przeciętną PI. Ponadto trening muzyczny był dodatnio związany z wynikami z zakresu pamięci roboczej i hamowania poznawczego.
Poza wskazaniem korzyści płynących z lekcji muzyki badanie przyczyniło się do zrozumienia pewnych aspektów poznawczych mechanizmów rządzących zdolnością w zakresie rozpoznawania tonu.
 
Źródło: Jiancheng, H., Chuansheng, C., Yapeng, W., Yuyun, L., Qinghua, H., Jin, L., Qi, D. (2014) Superior pitch identification ability is associated with better executive functions. Psychomusicology: Music, Mind, and Brain, 24 (2), 136-146.