Choroba Parkinsona jest chorobą neurodegeneracyjną, o charakterze przewlekłym. Dotyka najczęściej osoby po 65 roku życia.

I. Mechanizm choroby 
Istotą schorzenia jest "umieranie" tzw. neuronów dopaminergicznych w obszarach kory mózgowej, które odpowiadają za pozycję ciała i ruchu motoryczne. Obszar ten to tzw. istota czarna. Patologia cytologiczna w tym obszarze daje charakterystyczne objawy choroby Parkinsona, jak: zaburzenia ruchu, drżenie mimowolne kończyn, tzw. chód parkinsonowski.

Jak czytamy na portalu charaktery.eu:

Wiadomo, że w neuronach istoty czarnej osób chorych obserwuje się obecność toksycznej postaci białka o nazwie alfa synukleina, podwyższony poziom wapnia i wolnej wewnątrzkomórkowej dopaminy. Właśnie podwyższony poziom dopaminy w cytoplazmie jest toksyczny dla neuronów istoty czarnej w hodowli laboratoryjnej, zdaniem naukowców. Obniżenie poziomu dopaminy metodami genetycznymi lub farmakologicznie działało na komórki ochronnie. Okazało się też, że wrażliwość na toksyczne działanie dopaminy zależy od aktywności tzw. kanałów wapniowych oraz obecności alfa synukleiny w komórkach. Neurony pozbawione tego białka były odporne na działanie wysokich stężeń dopaminy.

II. Przyczyny choroby
Badania przeprowadzone przez zespół z Columbia University - opublikowane w czasopiśmie Neuron - wskazują na to, że za rozwój choroby Parkinsona odpowiadają zarówno czynniki genetyczne jak i środowiskowe. Choroba Parkinsona okazuje się być chorobą wieloetapową: musi bowiem dojść nie tylko do wzrostu dopaminy w neuronach istoty czarnej, ale o toksyczności owego neuroprzekaźnika decyduje stan kanałów wapniowych i obecność alfa synukleiny. Na rozwój kolejnych etapów powstawania opisywanej neuropatologii mają wpływ czynniki genetyczne i środowiskowe.

Doktor David Sulzer z Columbia University - cytowany przez portal Nauka w Polsce - twierdzi:

"Na podstawie naszej pracy możemy zasugerować, że wybiórcze obumieranie neuronów dopaminergicznych istoty czarnej - odpowiedzialne za zaburzenia ruchowe osób chorych na parkinsonizm - może wynikać ze współdziałania wielu czynników, m.in. aktywności kanałów wapniowych, zwiększenia stężenia dopaminy w cytoplazmie i obecności alfa synukleiny w komórkach (...)
Zahamowanie działania któregokolwiek z tych głównych czynników chroni neurony. To zaś wskazuje, że rozwojowi choroby można będzie zapobiegać różnymi sposobami".